Ik denk, dus ik ben (of besta). Wie kent deze uitspraak niet? De Franse wijsgeer René Descartes heeft ‘m bedacht in 1637. Toen verscheen zijn werk ‘Discours de la Méthode‘. Descartes twijfelde werkelijk aan alles. Er was slechts één ding waar hij niet aan twijfelen kon: het feit dat hij twijfelde. Omdat twijfelen een denkactiviteit is, kon hij dus niet twijfelen aan het feit dat hij dacht. De filosoof wist niet zeker of hij een lichaam had. Wel was hij er van overtuigd een geest te hebben. Die geest dacht immers.

Een nieuwe stelling

Descartes uitte zijn stelling in het Latijn: “Dubito, ergo cogito, ergo sum” (ik twijfel, dus ik denk, dus ik ben). Later is dit verkort tot “Cogito ergo sum” (ik denk, dus ik ben). Ik wil mezelf absoluut niet vergelijken met Descartes. Hoewel ik wel veel nadenk, ben ik geen filosoof. Hoewel ik vaak twijfel, ben ik geen wijsgeer. Wel wil ik een nieuwe stelling introduceren. Eentje die helemaal past bij de tijd anno nu. Hou je vast: “Blogito ergo sum” (ik blog, dus ik besta). Hoewel bloggen in de virtuele wereld plaatsvindt, is het een bewijs van een daadwerkelijke activiteit. Ik beroer met mijn vingers het toetsenbord, ik laat mijn grijze massa werken, ik kijk op het scherm van mijn laptop en ik zie dit eerste blogje ontstaan. Descartes bedankt!